W dzisiejszym świecie, ciężko wyobrazić sobie pracę bez używania kodów kreskowych...
Stały się one tak powszechnie stosowane, iż praktycznie każdy produkt czy to spożywczy, czy to budowlany zanim wyjedzie z fabryki, jest zaopatrzony w kod kreskowy.
Jeśli mielibyśmy sięgnąć wstecz, jest wiele wersji jak kształtował się kod kreskowy, kiedy został wynaleziony.
Zawsze punktem wyjścia był Wallace Flint. Niektóre źródła podają że w roku 1932 , ale i w roku 1930 Wallace Flint pisał pracę magisterską na Uniwersytecie Harwardzkim na temat zautomatyzowania pracy kas w supermarketach. Jego koncepcja, polegała na kartach perforowanych i regałach przepływowych.
Klient przychodząc na zakupy, przeglądał karty perforowane i wskazując na swój wybór przekazywał odpowiednią kartę do kontrolera, następnie karta trafiała do czytnika. System automatycznie dostarczał towar z magazynu wprost na ręce kasjera, klient zapłacił za zakup, stan magazynu został uaktualniany i transakcja dobiegała końca.
Był to bardzo nowatorski projekt, który wyprzedzał swoją epokę kilkanaście lat.
Aczkolwiek nikt na poważnie nie zainteresował się pomysłem Wallace'a Flint'a.
I znów historia źródła nowoczesnego kodu kreskowego nie jest w stanie jednoznacznie określić czy był to rok 1949 czy 1948! Absolwent, później nauczyciel w Drexel Institute of Technology, Norman Joseph Woodland, na podstawie kodu morse'a opracował system, przedłużania kresek, zwracania kropek w dół.Na rysunkach było to widoczne iż cienkie linie były oznaczone jako kreski, natomiast te grubsze, oznaczane były jako kropki. W ten sposób praktycznie każdą wiadomość, którą można było napisać za pomocą alfabetu morse'a mogłabyć zapisana jako rysunek z kreskami cieńszymi jak i grubszymi.
Kolega Bernard Silver poinformował Normana Woodlanda, o projekcie który prowadził wcześniej Wallace Flint, i oboje zaangażowali się w projekt, który był pierwowzorem tego co mamy dziśPierwszą propozycją Woodlanda było użycie szablonu z atramentu, który by świecił pod światłem ultrafioletowym. Woodland i Silver zbudowali urządzenie, które działało, ale system miał problemy z niestabilnością atramentu oraz koszty drukowania szablonów były wysokie. Woodland był nadal przekonany, że mają opłacalną ideę. Przerwał prace nauczyciela w Drexel i przeprowadził się do swoich rodziców na Florydę, aby mieć więcej czasu do pracy nad problemem.Dnia 20 października 1949 roku, Woodland i Silver opatentowali prace "Urządzenia i metody klasyfikacji". Wynalazcy określili swój wynalazek jako "sztuka klasyfikacji przedmiotów za pomocą identyfikacji wzorców".
Pierwszy kod kreskowy, ze względu na swój wygląd, nosił nazwę tarcza strzelnicza (ang. bulls eye). Składał się on z serii kółek. Kiedy Woodland i Silver opisali ten symbol, podstawowe oznaczenia zostały opisane jako wzorzec prostych linii podobne do dzisiejszego kodu kreskowego 1D.Wzorzec składał się z 4 białych linii na ciemnym tle. Pierwsza linia była punktem odniesienia, a pozycja pozostałych trzech linii była ustalona w odniesieniu do pierwszej linii. Informacja była zakodowana poprzez obecność lub brak jednej lub więcej linii. To pozwalało na klasyfikacje 7 różnych towarów. Jednak wynalazcy mówili, że jeśli doda się więcej linii to więcej klasyfikacji może być zakodowanych. Dla 10 linii można zakodować 1023 stany
Największą wadą systemu był brak czytnika. Woodland skonstruował prototyp w 1952 roku, mało nie doprowadzając do pożaru w swoim domu. Tamten projekt bardzo odbiegał od współczesnego podręcznego skanera kodu kreskowego. Urządzenie przypominało brzydkie, owinięte w brudne szmaty biurko. Głównym elementem były fotokomórka, wymontowana ze starego kinowego projektora, oraz oscyloskop. Woodland jako źródło światła zastosował ogromną żarówkę o mocy 500W, która mogłaby dziś przyprawić o zawał, każdego eurobiurokratę. Światło padające na papier, było rejestrowane przez fotokomórkę i zamieniane na sygnał elektryczny, wyświetlany jako niezgrabna linia na oscyloskopie. Zasada do dziś dzień niewiele się zmieniła. Pierwszy zarejestrowany kod kreskowy uległ niestety zniszczeniu. Naświetlona kartka papieru zajęła się ogniem, chwilę po tym jak oscyloskop zarejestrował pierwszy sygnał Mimo doświadczeń, żaden z wynalazców nie był w stanie rozwiązać głównego problemu - brakowało bezpiecznego i poręcznego źródła światła. Zarzucili więc eksperymenty, a patent został odsprzedany w 1962 roku, firmie Philco. W 1962 roku Silver umarł i nie zdążył dożyć komercyjnego zastosowania kodów kreskowych. W 1992 roku Woodlandowi została przyznana nagroda (National Medal of Technology) przez prezydenta Busha. Jednak żaden z wynalazców nie zarobił na idei, która zapoczątkowała ogromny biznesKody kreskowe nie były używane w przemyśle do 1966 roku. NAFC (The National Association of Food Chains) zgłosiła się do producentów sprzętu aby opracowali system, który by usprawnił proces sprzedaży. W 1967 RCA zainstalowała jeden z pierwszych systemów skanujących w sklepie Krogen w Cincinnati. Kody towarów były reprezentowane przez "bull's eye barcodes", który składał się z okręgów i przestrzeni zmiennej szerokości. Te kody nie były drukowane na opakowaniach przez producentów lecz umieszczane przez pracowników sklepu. Ale był problem z kodem RCA/Kroger. Musiał być on uznany przez przemysł i ustalony standard kodowania otwarty dla wszystkich producentów i zastosowany przez producentów żywności oraz dealerów.W 1969 roku NAFC powierzyła rozwój projekt kodów kreskowych dla szerokiego przemysłu firmie Logicon Inc. Rezultatem był UGPIC (Universal Grocery Products Identification Code) w lecie 1970. Na podstawie raportu Logicon amerykańska sieć supermarketów sformowała kod Uniform Grocery Product. Trzy lata później kod ten został wprowadzony na rynek i jest używany w USA do dziś. Było to przedstawione przez IBM i rozwijane przez G. Laurera, którego praca była rezultatem idei Woodlanda i SilveraW czerwcu 1974 roku, jeden z pierwszych skanerów UPC, wyprodukowany przez NCR Corp., został zainstalowany w supermarkecie Marsh w Troy, Ohio. Pierwszy raz zeskanowano kod produktu 26 czerwca 1974. Był to 10-pak owocowych gum do żucia firmy Wrigley. Gumy nie były specjalnie wyznaczone jako pierwszy produkt, był to przypadek, że sprzedawca jako pierwszy zeskanował ten właśnie towar. Dzisiaj paczka gum jest wystawiana w Smithsonian Institution's National Museum of American HistoryPierwsze próby zastosowania kodów kreskowych w przemyśle do automatycznej identyfikacji zostały zaczęte w latach pięćdziesiątych przez AAR (amerykańskie koleje). W 1967 roku zastosowano optyczny kod kreskowy. Oznaczanie wagonów kolejowych i instalacja skanerów zaczęła się 10 października 1967 roku. Minęło siedem lat zanim zdołano oznaczyć 95% floty kolejowej. Wiele powodów wpłynęło na niepowodzenie tego systemu i został porzucony w latach siedemdziesiątych.Wydarzenie, które było prawdziwym zastosowaniem kodów kreskowych w przemyśle było 1 września 1981 roku, kiedy to Departament Obrony Stanów Zjednoczonych zastosował Code 39 do oznaczania wszystkich produktów sprzedanych armii.
źródło: http://www.pwsk.pl/
http://www.komputerswiat.pl/jak-to-dziala/2009/10/jak-dziala-kod-kreskowy.aspx
http://pl.wikipedia.org/wiki/Kod_kreskowy http://www.moyak.com/papers
/history-barcodes.html
